Dit stuk is oorspronkelijk geschreven voor het vakblad van filosofiedocenten in het voortgezet onderwijs (vfvo) door Olle Spoelstra

Het is februari 2021. De scholen zijn gesloten, maar wie zich aan het voorbereiden is op de examens of wie het thuis zwaar heeft, kan gelukkig naar school toe

Donderdag 12 april: persconferentie over Corona. Allerlei maatregelen worden afgekondigd. Hoge scholen en universiteiten moeten online gaan lesgeven

Een klein beetje spanning voelde ik vanmorgen toen ik weer naar school ging.

En dan valt alles stil. Of eigenlijk niet stil: alles wordt anders, voor even. Net als alle andere scholen is ook VO De Vallei tijdelijk gesloten. Althans, het gebouw. Inmiddels bestaat de hele school al enkele weken online

Luisterend naar de mooie rustige muziek staan Lieke en ik in het atelier. De muziek komt uit de ruimte naast het atelier: de dans-theaterruimte.

De sneeuwpop staat buiten en wij zijn inmiddels alweer binnen, met de gesmolten sneeuw in onze mouwen. Laten we warme chocolademelk gaan maken!

Als je op een reguliere school zit heb je vast een rooster waarop staat waar je heen moet, welke les je krijgt en van wie. Hier op De Vallei gaat dat net even anders. We hebben wel lessen en docenten voor elk vak, maar er is geen verplicht rooster waar iedereen zich aan moet houden. De dag ziet er voor elke leerling anders uit.

Hier op school mag je eigenlijk alles zelf bepalen. Je mag een les volgen of aan een opdracht werken, maar ook even naar de Albert Heijn lopen, een potje voetballen op het veldje verderop, lekker uitslapen ‘s ochtends of zelfs een dagje vrij nemen. Het kan allemaal.

De docentenkring zit met elkaar om de tafel. Er is een aardrijkskunde docent nodig. ‘Ik ken misschien wel iemand,’

Onze school opent om 8.15 uur. Dat betekent niet dat we er allemaal om 8.15 uur moeten zijn.

Voordat ik in 2016 hier op school kwam, zat ik op een reguliere middelbare school. Daar had ik een hekel aan leren. Ik vond het saai en begreep niks van wat de leraren uitlegden.