Een dag op VO De Vallei

'Over verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid maak ik me bij deze jongen geen zorgen.'Annebelle de Nooy

Luisterend naar de mooie rustige muziek staan Lieke en ik in het atelier. De muziek komt uit de ruimte naast het atelier: de dans-theaterruimte. We wilden daar naar binnen, maar werden door de aanwezige leerlingen vriendelijk verzocht om nog één minuutje te wachten, zodat zij hun cooling-down en meditatie af kunnen ronden. De leerlingen in de danszaal hebben daar in een groepje gesport. Samen met een stagiair die sportlessen bij ons op school verzorgt, hebben ze een schema gemaakt voor ‘personal training’. Dus wordt de dansruimte een paar keer week door zwetende tieners gebruikt. (Open buitendeuren, de geur van deodorant en gesprekken over zweet en stank horen daarbij.)Lieke heeft morgen een auditie voor haar vervolgopleiding. Volgend schooljaar wil ze een dansopleiding gaan volgen en voor haar auditie moet ze een zelfbedachte choreografie van anderhalve minuut laten zien. Ze heeft al veel vaker audities gedaan, maar dit is voor haar anders en daarom voelt ze zich wat onrustig. Ze wil wel laten zien wat ze gaat doen. Terwijl we staan te wachten tot we de dansruimte in kunnen, vragen we Jeffrey - die toevallig in het atelier zit - of hij ook mee wil kijken. Van de sportgroep blijven ook nog twee leerlingen hangen, en zo kijken we met z’n vieren naar Lieke. Iedereen geeft feedback, we lachen om elkaars niet-danstaal, ze doet de dans nog een keer. De sfeer is ontspannen en behulpzaam. Genoeg voor nu. Lieke gaat wat anders doen. Ze gaat er morgen voor!Even later zit ik weer in de aula. Met rode wangen van opwinding komt Tom de aula binnen lopen. Even hiervoor hoorde ik hem vertellen over de staatsexamens die hij heeft aangevraagd bij DUO (Dienst Uitvoering Onderwijs). Vóór 31 december moet je examens aanvragen en vóór 31 januari kun je wijzigingen doorgeven. Hij had dat keurig gedaan, maar er leek iets mis gegaan. Op mijn vraag waarom hij niet meteen gaat bellen, staat hij op en gaat naar een ruimte waar hij dit rustig kan doen. Met resultaat: het vroeg wat uitleg en geduld van de leerling, maar de examens staan nu goed geregistreerd bij DUO en hij krijgt ook nog geld terug. Hij vertelt er enthousiast over; ook dat hij blij was dat er een ijzeren paal in de ruimte stond, zodat hij er af en toe tegenaan kon schoppen om zijn frustratie kwijt te kunnen. Over verantwoordelijkheid en zelfredzaamheid maak ik me bij deze jongen geen zorgen.Bovenstaande was voor mij een uitnodiging om dit blog te schrijven, want wat zijn het toch schatten van leerlingen op VO De Vallei. Allemaal op hun eigen wijze bezig met het vormgeven van hun leven en leren daarin. Veel van dat leren is pas achteraf te benoemen en heeft niets te maken met kerndoelen of een vaststaand curriculum. Maar o, zo waardevol: vaardigheden waar je de rest van je leven wat aan hebt!Er kunnen nog veel meer verhalen geschreven worden over wat deze jongeren op een democratische school zoal doen, leren en beleven. Bijvoorbeeld over de leerling die naar de politieacademie wil en vandaag voor zichzelf aan het onderzoeken was hoe je kunt omgaan met gemaakte regels en het aanspreken van mensen hierop. Of over de leerling die na het bezoek van een open dag van een vervolgopleiding ineens heel specifiek weet welke leerdoelen ze heeft en daar vandaag een plannetje voor maakte. Of over de leerlingen die deelnemen aan de PR-kring en ter promotie van de school een week lang het Instagram-account overnemen; hoe ze dit aanpakken, welke moeilijkheden ze ervaren en wat ze hiervan leren. En dit was slechts één dag waarvan ik een paar observaties beschrijf.Voor iedereen die nieuwsgierig is naar onze democratische school voor voortgezet onderwijs: aanstaande zaterdag 8 februari hebben we OPEN DAG van 11:00 – 16:00. Jullie zijn van harte welkom!Geschreven door Annebelle de Nooy

Previous
Previous

Proces vs resultaat

Next
Next

Lezing