Verhuizen

'We krijgen geen duidelijkheid of er gekookt mag worden, iets wat de leerlingen heel graag willen. We besluiten dat de ruimtes niet zijn wat we zoeken.'Linda Laene

Libertad is sinds 2015 erkend als school en onze huisvesting bestond eerst uit één en later uit twee zolderkamers van een oud wijkgebouw. In eerste instantie een prima plek, maar in de loop van de tijd liepen we tegen de grenzen van onze ruimte aan. Het belangrijkste was het tekort aan ruimte om de uitdagende leeromgeving te bieden die zo belangrijk is in het democratisch onderwijs. Daarnaast was de ruimte te beperkt om als school te kunnen groeien. Op een gegeven moment werd het idee geboren om uit te gaan kijken naar een andere ruimte. Het liefst een eigen ruimte, verdeeld in meerdere lokalen en (deels) op de begane grond. Er was namelijk ook de wens onze school uit te breiden met basisonderwijs.

We beseften dat de plannen die we hadden ook betekende dat we onszelf onder de loep moesten leggen. Wat kon er beter, wat ging al goed en waar lagen onze krachten. De eerste stap die we namen was om alle protocollen en belangrijke informatie over onze werkwijze vast te leggen in een handboek. Dat geeft duidelijkheid en rust. Nieuwe teamleden zouden het handboek kunnen gebruiken om zich in te lezen in onze werkwijze op school. Zaken die minder vaak voorkomen zouden in het handboek nagelezen kunnen worden, zodat iedereen op dezelfde manier werkt.
Doordat de school al een aantal jaar bestond was er al veel, maar er moest ook nog veel beschreven worden. Een heel karwei waar we vorig schooljaar een aantal maanden mee bezig zijn geweest. Het resultaat mocht er zijn: een duidelijk en overzichtelijke beschrijving van onze school, hoe we werken en wat de kaders zijn.
Daarna zijn we gaan zoeken naar een huurpand dat voldeed aan onze eisen. Het eerste pand was eigenlijk nauwelijks groter dan het pand waar we al zaten. Het enige verschil was dat we drie ruimtes zouden hebben in plaats van twee. Echter wel op de vierde verdieping en deuren in het pand moesten met een speciale digitale sleutel geopend worden. Er zitten veel andere bedrijven in het pand, wat als voordeel zou hebben dat we ermee samen konden werken. Maar het nadeel zou zijn dat het niet alleen van ons zou zijn. De ene helft van de leerlingen en bestuur zag het wel zitten, de andere helft niet.
Al vrij snel liepen we tegen een ander pand aan. De locatie is perfect, bij het station. Het aantal vierkante meters is prima, en toch zijn de reacties wisselend. Dat komt vooral door loze deuren en een groot vierkant blok die voor de ene helft in het ene lokaal ligt en voor de andere helft in het andere lokaal. Het blijkt de toilet te zijn. Daarnaast krijgen we geen duidelijkheid of er gekookt mag worden, iets wat de leerlingen heel graag willen. We besluiten dat beide ruimtes niet zijn wat we zoeken.
Dan vinden we een pand in Prinsenbeek op de Markt. Het is bijna drie keer zo groot als de locatie waar we zitten, heeft twee verdiepingen, zeven ruimtes, een grote hal en een complete keuken met voldoende ruimte voor een eethoek. We gaan kijken en zien het helemaal zitten. Er is echter een probleem. Het pand heeft een kantoorbestemming en niet een maatschappelijke bestemming.
We zoeken uit wat we moeten doen om ons in dit pand te mogen vestigen. De eerste stap is het indienen van een initiatiefplan. We overleggen met de verhuurders en zij staan volledig achter ons. We krijgen de tijd om een vergunning te regelen. Al vrij snel horen we dat ook de gemeente graag wil meewerken aan ons plan. Er moet echter gekeken worden hoe het zit met de fietsen van de leerlingen. Waar komen die te staan en wat moet daarvoor gebeuren. Uiteindelijk krijgen we bijna drie maanden na het indienen van het initiatiefplan akkoord van de gemeente. We mogen door naar de volgende stap, het aanvragen van de omgevingsvergunning.
Ondertussen is er iemand bij Libertad betrokken geraakt die een eigen particuliere basisschool met BSO heeft gehad en we besluiten om de vergunning ook gelijk aan te vragen voor BSO. De tekeningen voor de omgevingsvergunning worden getekend door een ouder die bouwkundige is en de vergunning wordt aangevraagd. Het lange wachten begint. Steeds als we denken nu 'zal het wel bijna rond zijn' is er toch nog een extra tekening nodig en er blijkt een termijn van zes weken te zijn waarin omwonenden bezwaar kunnen maken. We hebben daar een goed gevoel over, want we hebben al veel mensen gesproken en brieven rondgebracht om Libertad voor te stellen.
Acht maanden nadat we voor de eerste keer zijn gaan kijken, is daar eindelijk het grote nieuws. De vergunning is rond. We mogen ons vestigen in Prinsenbeek. Wat een ontlading! Hier hebben we zolang naar uitgekeken. Vooruitlopend op de toestemming mochten we van de verhuurders al starten met inrichten, waardoor we 2 juni gelijk kunnen starten in ons nieuwe pand. De verhuis is een feit. We kunnen niet wachten om weer te beginnen.
Geschreven door Linda Laene
Previous
Previous

Een plek waar je gewoon mag

Next
Next

Intrinsieke motivatie