Doen alsof

“Wij doen politie en boefje. Ik heb net geld gestolen om een huis van te bouwen.” Als ik Fantasia binnenloop is dit het eerste wat een achtjarig meisje met een brede lach en een twinkel in haar ogen tegen me zegt. Een ‘keurig’ achtjarig meisje, dat in haar hele leven nog nooit iets gestolen heeft. Een ‘braaf’ kind, dat ik nog nooit iets heb zien doen dat buiten de afspraken van LOS gaat. Die zelfs mee oplet dat anderen zich ook aan de afspraken houden. Dat meisje is de dief.Nu kun je denken: Wat leren jullie die kinderen in hemelsnaam bij LOS? Diefje spelen, serieus? Ja. Serieus. Want elk spel is bij LOS serieus. Ik had ook kunnen beginnen met dat ze winkeltje spelen, of vadertje moedertje, of bemiddelingskringetje, of ziekenhuisje, of… Maar dus ook politie en boefje.In het boek ‘De weg - Wat Chinese filosofen ons over het goede leven leren’ van Harvard professor Michael Puett las ik een hele tijd geleden: “Stel je een groep kinderen voor die spelen dat ze iemand anders zijn. Een van hen doet alsof hij een politieagent is die een winkel beschermt tegen de anderen, die op hun beurt een bende overvallers spelen. Ze zwaaien met hun pistolen, verstoppen zich achter kussens en schieten elkaar steeds opnieuw overhoop. In tegenstelling tot volwassenen zien de kinderen dit helemaal niet als iets gewelddadigs. Deze schietpartij is gewoon een spelletje en staat los van de echte wereld. Ze zijn zich er volkomen van bewust dat ze maar doen alsof, en de eindeloze herhaling stelt hen in staat uit hun normale leven te stappen en verschillende kanten van zichzelf te ontplooien: ze leren hun angsten en zorgen te bedwingen of de rol van een redder of held aan te nemen, en dat alles in een veilige, door henzelf gecreëerde omgeving.”Of ik het helemaal eens ben met prof. Puett dat het los staat van de echte wereld… dat denk ik niet. Kijk maar om je heen, nietwaar? Maar dat een kind bij LOS alle aspecten van zichzelf en van elke situatie kan uitproberen, doorvoelen en doorleven in een veilige omgeving…dat is precies wat we beogen. En dat een achtjarig meisje ervoor kiest om, zonder pistolen, geld te stelen om een huis te kunnen bouwen is dan eigenlijk nog heel ‘braaf’.