Mini-maatschappij
De wereld zit vol met zwart-wit denken. Dualiteit lijkt de norm. Het is ja of nee. Voor of tegen. Man of vrouw. Links of rechts. Goed of slecht.LOS Deurne fungeert als een mini-maatschappij, een oefenwereld waarin alles voorbij kan komen wat in de echte wereld ook gebeurt. Ook dualiteit komt bij LOS voorbij. Het is vaak het startpunt voor mooie gesprekken. Reflectiegesprekken, beeldvormende gesprekken, gesprekken tijdens de lunch, tijdens een wandeling of na het kijken van een documentaire. Steeds vaker komen we in die gesprekken tot de conclusie dat de mooiste oplossingen gevonden worden in non-dualiteit. Laten we de antwoorden zoeken in het grijze gebied tussen zwart en wit. Laten we vooral ook zoeken naar kleur. Naar ieders ‘ware kleuren’. Alles mag er zijn. Alles brengt ons iets.Vandaar ook dat we gekozen hebben voor de term evenwaardig in plaats van gelijkwaardig. We zijn per definitie ongelijk. En dat is prachtig. Juist door onze verschillen kunnen we elkaar iets bieden. Ieder van ons heeft iets te bieden en dat is allemaal evenveel waard.Vandaar ook dat we gekozen hebben voor sociocratie: iedere stem telt. Onze CONSENT-methode die we hanteren bij onze sociocratische kringen gaat voorbij aan ja of nee, voor of tegen, eens of niet eens. We zoeken naar de schat die misschien nog verborgen is, maar die binnen ons bereik ligt als we allemaal gehoord worden. De schat die ons allen het meeste brengt.We gaan bij LOS voorbij aan goed of slecht doordat ieders keuze er mag zijn. Je hebt – binnen de gezamenlijk gemaakte afspraken en binnen de veiligheidsgrenzen – de ruimte om je eigen keuzes te maken. Er zijn in principe geen slechte keuzes. Wel keuzes die minder fijne consequenties hebben en waar je ook de volledige verantwoordelijkheid voor draagt en op kan worden aangesproken. Een ‘slechte keuze’ wordt daarmee ook een ‘goede keuze’: je leert er iets van.Daarom ook de keuze voor het woord leeromgeving: van alles en iedereen kun je leren. Je mag ook minder fijne dingen ervaren en daarvan leren. Velen van ons leren vooral/sneller/meer van onprettige ervaringen.Wat het allerbelangrijkst is aan LOS als oefenwereld: we maken alles bespreekbaar. Alles wat goed gaat wordt benoemd, en alles wat minder fijn verloopt ook. Doel van dit bespreken is bewustwording. Bewustwording bij leerlingen, bij begeleiders én bij ouders. Van onbewust onbekwaam kun je op die manier bewust onbekwaam worden, en van daaruit de keuze maken wel of niet bekwaam te willen worden. Soms kan een gesprek over iets wat niet lekker gaat best confronterend zijn. Iets wat niet fijn verloopt, lokt bij mensen vele emoties uit. Angst, frustratie, boosheid. Vaak worden deze emoties in eerste instantie geprojecteerd op ‘de ander’. Zo gaat dat nu eenmaal. Maar tijdens gesprekken komen we erachter dat die emoties meestal niets over die ander zeggen, maar vooral over jezelf. Over je eigen pijn en frustraties die je nog niet verwerkt hebt. Daar eerlijk over zijn in een gesprek met anderen vraagt nogal wat van je. In de echte wereld kun je je nog verstoppen, weglopen van een probleem of ‘meelopen’ met anderen. Bij LOS vragen we van je dat je eerlijk en open jezelf bent. Dit vragen we van leerlingen, ouders en begeleiders. In dit opzicht is LOS moeilijker dan de echte wereld.De onderwijsinspectie vraagt van ons (en van alle scholen) concreet te maken hoe wij onze leerlingen ‘burgerschap’ bijbrengen. We komen er nu achter dat iets wat we dagelijks doen, wat we elke dag leven, en wat zo aan de basis staat van alles wat we doen, heel lastig in beeld te brengen is. We hebben geen werkboekjes die de kinderen invullen. We hebben geen themaweek ‘burgerschap’ of ‘omgaan met verschillen’. We hebben wel een visie. Een visie waar we elk jaar nog steviger in staan. Wij doen alles ‘voor hart en ziel’.Wij willen dat eenieder die deel heeft uitgemaakt van onze leeromgeving bij het vervolgen van haar of zijn weg na LOS Deurne uit volle overtuiging kan zeggen:Ik weet wat ik waard benomdat- ik de tijd en ruimte heb gekregen om mijzelf te leren kennen- ik heb kunnen spelen en ontdekken- ik me gezien en gehoord voel- ik de regie over mijn eigen leven heb leren nemen- mijn stem ertoe doet- ik weet wat ik te geven hebDat is ons verhaal.Geschreven door Mariken Althuizen