Lichtpuntjes

Hoewel dit een moeilijke en vervreemdende tijd is, zie ik ook veel lichtpuntjes. Ik doe bijvoorbeeld dingen waar ik eerder nooit tijd voor had. Of eigenlijk: waar ik mezelf voorheen wijs kon maken dat ik geen tijd had, is er nu geen excuus meer over. Zo ben ik Spaans aan het leren, kan ik iedereen inmiddels écht aanwijzen waar Togo, Bhutan en de Salomonseilanden liggen, en heb ik in gedachten al talloze broden gebakken. Helaas nog niet in het echt, want in onze Albert Heijn is de gist al twee weken lang uitverkocht. Blijkbaar ben ik niet de enige met dit idee.Daarnaast ben ik mezelf aan het voorbereiden op twee staatsexamens. In werkelijkheid had ik een tijdje terug besloten dat ik één hiervan, filosofie, niet zou gaan doen. Ik was eigenlijk niet op tijd begonnen met het leren en had er weinig vertrouwen in. Maar met de recente ontwikkelingen is het tij toch enigszins gekeerd! Nu alleen nog het college-examen gemaakt hoeft te worden, ga ik proberen te profitéren van deze crisis en kijken of ik me door dat filosofie-mondeling heen kan filosoferen.In de tijd die me dan nog resteert schilder, experimenteer en brainstorm ik me suf. De digitale toelating voor de kunstacademie is over een maand, en nu gaan ze in ieder geval niet zeggen dat ik te weinig werk heb. Tot nu toe heb ik de verleiding om stillevens van handgel, toiletpapier en mondkapjes te schilderen kunnen weerstaan, maar zodra de verveling de bovenhand krijgt is dat het eerste wat ik doe.Als laatste ben ik bezig met blij zijn. Met Rutte en Bruins en de Jong. Met het prachtige weer van de afgelopen weken. En met onze ziekenhuizen en supermarkten. Tot slot ben ik ook blij met de Discord-versie van De Ruimte. Al hoop ik wel dat ik mijn schoolgenoten allemaal snel weer in levenden lijve zie. Letterlijk en figuurlijk.Geschreven door Bibi Schuring